Η
κατάρρευση του πέτρινου μονότοξου γεφυριού στη θέση «Κακοσκάλι» της Τ.Κ.
Τσαγκαράδας, αποτελεί πλήγμα για την τοπική ιστορία της περιοχής μας, καθώς
αποτέλεσε αξιόλογο δείγμα λαϊκής αρχιτεκτονικής, που χαρακτηρίζεται τόσο από την
απλότητα της κατασκευής και την εναρμόνιση με το φυσικό περιβάλλον, όσο και από
την καλαισθησία και την τολμηρότητα του πρωτομάστορα. Είναι δείγμα της άριστης
τεχνικής της πέτρας και της ανάγκης γεφύρωσης των οικισμών και των ανθρώπων.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το γεφύρι αποτελούσε πριν την κατασκευή αμαξιτών
δρόμων, το μοναδικό πέρασμα του Μυλοπόταμου ενώνοντας την Τσαγκαράδα με το
Ξορύχτι και το Βόλο.
Η
κατάρρευση του γεφυριού προκαλεί κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο και φέρνει έντονες θύμησες
από τις πρόσφατες καταρρεύσεις αντίστοιχων εξαιρετικών δειγμάτων αρχιτεκτονικής,
όπως η κατάρρευση του γεφυριού της Πλάκας Ιωαννίνων το 2015, την κατάρρευση της
ιστορικής γέφυρας του Κερίτη στην Κρήτη, ως και την πρόσφατη κατάρρευση,
προ μηνός, τμήματος του Κάστρου της Μεθώνης. Όλες οι περιπτώσεις έχουν τον ίδιο
κοινό παρονομαστή: Ενώ έχουν εντοπιστεί ως μνημεία που χρήζουν άμεσων εργασιών
επισκευής και συντήρησης, ο χρόνος από την ανάθεση των μελετών μέχρι την υλοποίηση
του έργου της επισκευής αποδεικνύεται καθοριστικός για την κατάρρευση τους..
Οι
ίδιες απαράδεκτες καθυστερήσεις επαναλήφθηκαν εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια με
το πέτρινο τοξωτό γεφύρι στην Τσαγκαράδα. Μάλιστα κάθε χρόνο, τα τελευταία
τουλάχιστον 8 χρόνια, εγγράφεται πίστωση στο τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου
Ζαγοράς Μουρεσίου, όπως στο τεχνικό πρόγραμμα του 2021, καθώς πρόκειται για
έργο ενταγμένο σε πρόγραμμα της ΕΕ που ποτέ δεν υλοποιείται.
Εκτός
από τις βαρύτατες ευθύνες που απορρέουν
για την Δημοτική Αρχή, αποτελεί κριτήριο
για το λαό μας, ο τρόπος που επιλέγεται η υλοποίηση έργων που αναδεικνύουν την
πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλά και έργων και υποδομών απαραίτητων για την
ασφάλεια της κατοικίας και της μετακίνησης. Η περίπτωση της κατάρρευσης του
πέτρινου τοξωτού γεφυριού, είναι όμοια με τις περιπτώσεις επισκευών του οδικού δικτύου, των υποδομών και
γενικότερα έργων που διασφαλίζουν την αντιπλημμυρική, αντισεισμική,
αντιδιαβρωτική θωράκιση των σπιτιών μας και των οικισμών, των δημοσίων κτιρίων,
σχολείων, κτλ. Τέτοια έργα, χρονίζουν, παραμένουν λειψά, πραγματοποιούνται με
ρυθμούς χελώνας, κάτω από μεγάλες λαϊκές αντιδράσεις, και πολλές φορές προεκλογικά.
Δεν αποτελεί κάτι διαφορετικό η χρόνια εγκατάλειψη του Κέντρου Υγείας Ζαγοράς,
η κατασκευή κλειστού γυμναστηρίου μετά από …30 χρόνια, η μερική επισκευή του
οδικού δικτύου μετά από δεκαετίες!
Συνεπώς
αποτελεί ερώτημα για κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, το πώς είναι δυνατόν, με
προγράμματα της ΕΕ που θέτουν συγκεκριμένους όρους ώστε να ευνοείται: η
ιδιωτική πρωτοβουλία, το κέρδος, η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων ενάντια στις
λαϊκές ανάγκες, με τα ίδια προγράμματα να προστατεύονται τα έργα λαϊκού
πολιτισμού, τα λαϊκά σπίτια από τις πλημμύρες κτλ.
Η
δικαιολογημένη λαϊκή οργή για την κατάρρευση του γεφυριού πρέπει να
μετασχηματιστεί σε ενεργή καταδίκη αυτής της πολιτικής που θέτει όρους, προϋποθέσεις
και ημερομηνία λήξης σε έργα που αποτελούν ζωτικής σημασίας για την διατήρηση της
ιστορίας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Αυτή την πολιτική που βρίσκεται μακριά
από τις λαϊκές ανάγκες υπηρετούν διαχρονικά οι αστικές κυβερνήσεις. Μεταξύ αυτών,
η τωρινή της ΝΔ και πρωτύτερα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και η ΕΕ που θέτουν σε
προτεραιότητα έργα προς όφελος του κεφαλαίου με fast track
διαδικασίες, ενώ αφήνουν σε δεύτερη μοίρα το
λαό και τις ανάγκες του. Την ίδια πολιτική υπερασπίζεται η τοπική διοίκηση σε
Δήμο και Περιφέρεια, ενώ ο μηχανισμός απόδοσης «ευθυνών» πετάει το μπαλάκι από τον
έναν στον άλλο, αρκεί να βγαίνει «λάδι» η κυρίαρχη πολιτική που
εμπορευματοποιεί τον πολιτισμό και την πολιτιστική μας κληρονομιά, όπως ακριβώς
εμπορευματοποιεί την υγεία, την παιδεία και τον αθλητισμό.
Καλούμε
τους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής μας, να ιεραρχήσει τις δικές του
ανάγκες κόντρα στις ψεύτικες υποσχέσεις, τον συμβιβασμό και την μοιρολατρία και
να πρωταγωνιστήσει στο πεδίο της διεκδίκησης των διευρυμένων αναγκών, που είναι
εφικτό να πραγματοποιηθούν, στη βάση της παραγωγικότητας της εργασίας, της ανάπτυξης
της τεχνικής και των επιστημών, χαράσσοντας τη δική του πλώρη για την εργατική εξουσία
που θα ανταποκρίνεται στις δικές του προσδοκίες.
Διεκδικούμε
άμεσα
Την
πλήρη αποκατάσταση στην αρχική του μορφή, με τα ίδια και όμοια υλικά του
ιστορικού πέτρινου τοξωτού γεφυριού στην Τ.Κ. Τσαγκαράδας και την ανάδειξη
ολόκληρου του λιθόστρωτου καλντεριμιού.
Την
άμεση αποκατάσταση και επισκευή των πέτρινων τοξωτών γεφυριών του Πόρου και Παλαιάς
Μιτζέλας στην Τ.Κ. Πουρίου, τη σήμανση και ανάδειξη των καλντεριμιών και
μονοπατιών.
Την
άμεση επισκευή του Ελληνομουσείου της Ζαγοράς, καθώς και όλων των μνημείων στα
όρια του Δήμου μας.